توبه از گناه غیبت
درباره ی توبه از گناه غیبت باید گفت : اگر شخص مغتاب (غیبت شده)، از غیبت با خبر گشته ، بایستى شخص مرتکب گناه غیبت ، از او عذر خواسته ، حلالیت بطلبد؛ چه به واسطه غیبتش او را دلگیر و ناراحت نموده است ؛ پس بایستى به عذر و پشیمانى ، خطاى خود را جبران کند.
در صورتى که شخص مغتاب ، از غیبت آگاه نگشته است ، عذر خواهى و طلب حلالیت لازم نیست ؛ زیرا او را از غیبت انجام شده ، غم و دردى وارد نشده است . لیک در این قسم و هم در قسم پیش ، اظهار پشیمانى به درگاه خداى تعالى - از نافرمانى و تخلّفى که از نهى او نموده - لازم است ؛ چنان که بایستى بر عدم تکرار گناه نیز عزم جزم نماید.
آنچه بیان گشت اعتقاد فرقه ی حقّه ی امامیّه درباره ی گناه غیبت است .

برگرفته از کتاب پندهای حکیمانه علاّمه حسن زاده آملی حفظه الله ، نوشته عبّاس عزیزی